شعری به مناسبت شهادت امام هادی(ع)
شعر زیر، از دوست خوبمان آقای امیر یوسفی مقدم است و از آنجا که مدتی است وبلاگشان مفقودالاثر شده است، شعرشان را به بنده دادند تا در این وبلاگ بگذارم.
مگر نه اینکه تو باب شفاعتی آقا مگر نه اینکه تو راه سعادتی آقا
چرا چنین ز تو غافل شدیم مولاجان مگر نه اینکه تو هادی امتی آقا
قرابتی است میان هدایت و غربت غریب هستی و نور هدایتی آقا
**
گواه غربتتان سامراست آنجا که حریم داری و صاحب کرامتی آقا
شبیه مادر خود کاش بی نشان بودی نمی نشست تا به حریم تو غربتی آقا
عذاب داد تو را مجلس شراب اما نبود تشت و سری و جسارتی آقا
صدای گریه ی اطفال و تازیانه نبود نه اهل بیت خدا و اسارتی آقا
**
سلام می دهمت با زیارت جامع تو را که جامع هر چه فضیلتی آقا
شکسته باز دلم در هوای سامرا عطا کنید به ما هم لیاقتی آقا
لیاقتی که شبی در حرم کنار شما بپا کنیم به دل شور هیئتی آقا
رها نمی کنمت تا به حاجتم برسم مگر نه اینکه تو باب اجابتی آقا
درود خدا بر دوست شاعرمان امیر یوسفی مقدم.
بهش بگو منتظر راه اندازی وبلاگت هستیم.(از طرف دوستداران امیر وشعرهایش)