هفته پیش بود که به فکر افتادم آخر ترمی با اساتید بزرگوار و هم کلاسی های عزیزم عکس یادگاری بگیرم. شاید حالا که دو سه ترم بیشتر به پایان دوران تحصیل در دانشگاه امام صادق(ع) نمونده و بچه ها شور و حال سابق را ندارند کمی دیر باشد ولی از قدیم گفته اند جلوی ضرر را هر وقت بگیری منفعته! با عرض پوزش از دوستان و اساتید بابت کلاسهایی که امکان گرفتن عکس دسته جمعی فراهم نشد، تعدادی از عکس های گرفته شده خدمت دوستان ارائه می گردد:
عکس اول مربوط میشه به کلاس زبان تخصصی دکتر بصری
چند روزی می شود که کار المپیاد ورزشی دانشگاه به پایان رسیده و چند روز دیگر اختتامیه آن خواهد بود. ضمن تشکر از دوست خوبمان سیدعلیرضا محمدی ودیگر دست اندرکاران مسابقات که برای برگزاری پرشور آن تلاش زیادی کردند، تعدادی از عکس های این مسابقات که بعضی از اونها واقعا سوژه هستند را به نمایش می گذاریم:
اول از مسابقه جذاب طناب کشی شروع می کنیم
مردی بر لبه پرتگاهی راه می رفت. پایش لغزید و داشت سقوط می کرد. ناگهان با دستانش شاخه کوچک گیاهی را گرفت. اما خیلی زود فهمید آن شاخه آنقدر کوچک است که نمی تواند او را نگه دارد. پس سرش را بالا گرفت و فریاد زد: کسی آن بالا نیست؟ کسی گفت: من هستم. مرد گفت: تو کی هستی؟ او گفت: من خدا هستم. مرد گفت: خدایا نجاتم بده من دارم سقوط می کنم. خدا گفت: آیا به من اعتماد داری؟ مرد گفت: بله. خداوند گفت: پس آن شاخه درخت را رها کن. مرد کمی سکوت کرد وسپس فریاد زد: کس دیگری آنجا نیست؟!
از دو فروشنده کفش که به یک جزیره رفته بودند دو تلگراف به دفتر رسید. فروشنده اول نوشته بود: اینجا هیچ گونه شانسی برای فروش کفش نداریم، به خاطر اینکه مردم اینجا عادت به پوشیدن کفش ندارند. ولی فروشنده دیگر که موقعیت را از دریچه دیگری می دید، نوشته بود: بهترین فروش را در اینجا خواهیم داشت، به دلیل اینکه مردمان زیادی در این جزیره ساکنند که هنوز به پوشیدن کفش عادت نکرده اند.
